سال 1393 در حالی شروع شد که حجم بالایی از تقاضای گردشگران خارجی به کشور رقم خورد و انتظارات ذینفعان گردشگری کشور پس از یک دهه رکود می آمد تا به نقطه مطلوبی ختم شود . اما از آنجاییکه که متاسفانه در کشور ما برنامه ریزی بلند مدت وجود ندارد و یا بعبارتی توان استفاده از فرصت ها وجود ندارد ، فرصت طلایی فراهم شده که در دهه گذشته نیازمند هزینه های سنگین بازاریابی و تبلیغات بود از دست رفت و حجم بالایی از تقاضای موجود به دلیل عدم وجود هتل در شهر اصفهان بدون پاسخ ماند و برخی از شهر های دیگر که شرایط بهتری داشتند نیز از این فرصت بی بهره ماندند . موضوعی که یک دهه دلسوزان گردشگری کشور از جمله حقیر فریاد زدند و متاسفانه شنیده نشد و در شهری که بعنوان مقصد گردشگری بین المللی شهره عام و خاص است در طول سه دهه یک هتل پنج ستاره متناسب با شان نصف جهان ساخته نشد و هیچ بانکی افتخار تامین مالی از تنها هتل پنج ستاره در دست ساخت ( هتل پنج ستاره شرکت پرستیژلند ایران ) را نپذیرفت .
بر اساس مطالعات موجود تا سال 1404 یعنی ده سال آینده در شهر اصفهان باید حداقل 12000 تخت در قالب هتل های سه تا پنج ستاره ساخته شود تا شهر اصفهان قادر به اقامت چهارصد هزار گردشگر خارجی و یک و نیم میلیون گردشگر داخلی باشد . بعبارت دیگر هر فصل باید شاهد افتتاح یک هتل با ظرفیت 300 تخت باشیم !!! . اما سوال اینجاست که چه کسی مسولیت این بار سنگین را بدوش خواهد کشید ، کدام نهاد یا دستگاه اجرایی ؟ مدیران شهری باید بدانند که در سرتاسر جهان بهترین زمین ها و موقعیت ها در مقاصد گردشگری با پایین ترین قیمت و حتی رایگان در اختیار سرمایه گذاران قرا می گیرد . اما متاسفانه در شهر اصفهان مدیران شهری و دستگاههای اجرایی هیچگونه برنامه ای در این خصوص ندارند . و این سوال که چهل هتل مورد نیاز در کجا و چگونه باید ساخته شود هنوز بی پاسخ مانده است .
- برای ارسال دیدگاه وارد شوید.
