سال 1393 در حالی شروع شد که حجم بالایی از تقاضای گردشگران خارجی به کشور رقم خورد و انتظارات ذینفعان گردشگری کشور پس از یک دهه رکود می آمد تا به نقطه مطلوبی ختم شود . اما از آنجاییکه که متاسفانه در کشور ما برنامه ریزی بلند مدت وجود ندارد و یا بعبارتی توان استفاده از فرصت ها وجود ندارد ، فرصت طلایی فراهم شده که در دهه گذشته نیازمند هزینه های سنگین بازاریابی و تبلیغات بود از دست رفت و حجم بالایی از تقاضای موجود به دلیل عدم وجود هتل در شهر اصفهان بدون پاسخ ماند و برخی از شهر های دیگر که شرایط بهتری داشتند نیز از این فرصت بی بهره ماندند . موضوعی که یک دهه دلسوزان گردشگری کشور از جمله حقیر فریاد زدند و متاسفانه شنیده نشد و در شهری که بعنوان مقصد گردشگری بین المللی شهره عام و خاص است در طول سه دهه یک هتل پنج ستاره متناسب با شان نصف جهان ساخته نشد و هیچ بانکی افتخار تامین مالی از تنها هتل پنج ستاره در دست ساخت ( هتل پنج ستاره شرکت پرستیژلند ایران ) را نپذیرفت .
